Symptomen van prostatitis bij mannen

Prostatitis is de meest voorkomende urologische pathologie, die wordt gekenmerkt door een ontstekingsproces in de prostaatklier. Volgens statistieken komt het voor bij bijna 40% van de mannen, in de belangrijkste risicogroep - patiënten van 30-45 jaar. Bijna elk derde bezoek aan een uroloog wordt in verband gebracht met deze ziekte.

Belangrijk!

De informatie in dit artikel mag niet worden gebruikt voor zelfdiagnose of zelfbehandeling. Voor de juiste diagnose en behandeling dient u altijd een arts te raadplegen.

Het optreden van pathologie wordt vaak vergemakkelijkt door een afname van de immuniteit, onderkoeling, de aanwezigheid van slechte gewoonten en een zittende levensstijl, gebrek aan regelmatige seksuele activiteit, seksuele infecties. De behandeling van prostatitis kan behoorlijk lang duren, vooral in de latere stadia van ontwikkeling. Hoe eerder een man medische hulp zoekt, hoe groter de kans op een succesvol herstel. Bij gebrek aan tijdige therapie neemt het risico op ernstige gevolgen toe, waaronder onvruchtbaarheid, problemen met seksuele functie en plassen.

In het artikel zullen we praten over de mechanismen van de ontwikkeling van de ziekte, symptomen en oorzaken, evenals moderne behandelingsmethoden.

Wat is de prostaat?

De prostaat (of prostaatklier) is een ongepaard mannelijk orgaan dat verantwoordelijk is voor het produceren van secreties om de spermaactiviteit te behouden. Het orgel bevindt zich onder de blaas en omringt de urethra. Het is klein van formaat - ongeveer zo groot als een walnoot, maar is uiterst belangrijk voor de gezondheid van mannen.

De prostaatklier ondersteunt de productie van zaadcellen, zorgt voor hun beweging en ejaculatie, neemt deel aan de vorming van seksueel verlangen en het begin van een orgasme, beïnvloedt de activiteit van de testikels en de synthese van androgenen (mannelijke geslachtshormonen).

Alle pathologische processen in de prostaat beïnvloeden de samenstelling van de prostaatsecretie. Als gevolg hiervan verslechtert de kwaliteit van het sperma en neemt het bevruchtingsvermogen af. Bovendien neemt het risico op urineweginfecties toe, omdat de prostaat normaal voorkomt dat bacteriën de plasbuis binnendringen.

Helaas komen ziekten die prostaatbehandeling vereisen vrij vaak voor. Meestal hebben we het over verschillende tumor- en hormonale processen. Prostatitis wordt beschouwd als een van de meest voorkomende pathologieën van het orgel, omdat het een andere pathogenese heeft.

Symptomen van de ziekte

Symptomen van ontsteking van de prostaat kunnen variëren afhankelijk van de vorm van de ziekte die bij een man wordt gediagnosticeerd. Ongeacht de vorm wordt een uitgebreide behandeling gekozen om de bestaande symptomen te elimineren.

Er zijn 3 groepen symptomen die kenmerkend zijn voor prostatitis:

• Pijnsyndroom. Pijn bij prostatitis kan zowel in intensiteit als in lokalisatie verschillen. Soms breidt het pijnsyndroom zich uit naar de onderbuik, het scrotum, het perineum, de anus en de onderrug. Hoe meer ontstekingen zich ontwikkelen, hoe meer pijn de patiënt zich zorgen maakt. De pijn kan intenser worden tijdens of na seksuele activiteit of plassen.
• Dysurisch syndroom. Door de vergroting van de prostaat komt er een verhoogde druk op de urineleiders, wat leidt tot een geleidelijke afname van het lumen. De patiënte heeft problemen met plassen, terwijl er na toiletbezoek een gevoel van een volle blaas is.
• Seksuele afwijkingen. In sommige gevallen kan een man frequente pijnlijke spontane erecties of een volledig gebrek aan seksuele opwinding ervaren. Vaak met prostatitis vervagen orgastische sensaties en wordt de geslachtsgemeenschap zelf kort, of de erectie kan tijdens de geslachtsgemeenschap volledig verdwijnen.

Een van de eerste tekenen van prostatitis bij een man is frequent urineren en ongemak in de liesstreek. Er is een branderig gevoel in de urethra, dat intenser wordt tijdens een reis naar het toilet. Er is algemene vermoeidheid, verminderde potentie, versnelde of pijnlijke ejaculatie. De ziekte wordt echter niet altijd gekenmerkt door het verschijnen van geschikte symptomen. Er zijn vormen van prostatitis die in de vroege stadia asymptomatisch zijn. Dit betekent dat de diagnose van pathologie in dergelijke gevallen moeilijk zal zijn.

Oorzaken

Vaak treedt de ziekte op tegen de achtergrond van een afname van de immuniteit, in aanwezigheid van seksuele infecties of bijkomende pathologieën. Een veelvoorkomende oorzaak van prostatitis is een bacteriële infectie, waartegen ontsteking van de weefsels van de prostaatklier begint.

Er zijn veel risicofactoren voor de ontwikkeling van pathologie, we zullen de belangrijkste benadrukken:

• hypothermie. Onderkoeling leidt tot ernstige stress in het lichaam, wat een verzwakking van het immuunsysteem kan veroorzaken. Als gevolg hiervan begint de pathogene microflora zich actief te vermenigvuldigen, wat leidt tot een ontstekingsproces.
• Inactieve levensstijl. Zittend werk en gebrek aan lichaamsbeweging hebben een negatief effect op de bloedcirculatie van de bekkenorganen. Dit leidt tot congestie en ontsteking.
• Overgewicht. Over het algemeen leiden patiënten met overgewicht een inactieve levensstijl, wat leidt tot een verminderde bloedcirculatie in inwendige organen. Stagnerende processen en ontstekingen ontwikkelen zich in de weefsels van de prostaatklier. Om deze reden wordt normalisatie van het gewicht beschouwd als een van de belangrijkste manieren om prostaataandoeningen te voorkomen.
• De aanwezigheid van chronische ziekten. Een focus van chronische infectie in het lichaam verhoogt het risico op ontsteking van de prostaat.
• Chronische constipatie. Het vasthouden van ontlasting in de darm leidt tot druk op de prostaat, wat stoornissen in de bloedsomloop veroorzaakt. Bovendien draagt constipatie vaak bij aan de reproductie van ziekteverwekkers.
• orgaanletsel. In het geval van een traumatische laesie van de prostaat of bekkenorganen, verslechtert de bloedstroom, neemt de lokale immuniteit af. Dit verhoogt het risico op het ontwikkelen van prostatitis.
• Kenmerken van seksuele activiteit. Overmatig actief seksleven of langdurige onthouding kunnen ook het begin van de ziekte veroorzaken.

Bovendien kan elke aandoening die het immuunsysteem onderdrukt, bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte. We hebben het over constante stress, gebrek aan slaap, overwerk.

Soorten ziekten

Vaak zijn de symptomen van pathologie afhankelijk van het type en de aard van de cursus. Er zijn verschillende soorten prostatitis, die elk hun eigen kenmerken hebben:

• bacterieel. Het meest voorkomende type ziekte dat optreedt als gevolg van een bacteriële infectie en een afname van de immuniteit. Er zijn acute en chronische vormen van pathologie. In de regel maakt een man zich zorgen over pijn en ongemak in het perineum, plasstoornissen, verslechtering van het algemeen welzijn en koorts. In ernstige gevallen wordt de aanwezigheid van bloed of pus in de urine opgemerkt. Deze symptomen zijn echter meer typerend voor de acute fase en recidieven van de ziekte. Bij chronische prostatitis kunnen de symptomen "wazig" zijn of niet verschijnen.
• abacterieel. In dit geval is de ziekte inflammatoir en niet-inflammatoir van aard en wordt vaak aangeduid als chronisch bekkenpijnsyndroom (CPPS). Bij deze vorm van prostatitis worden destructieve veranderingen in het spierweefsel van de klier waargenomen. De pathogenen zijn auto-immuunziekten, afwijkingen in de ontwikkeling van het orgaan, chronische cystitis.
• stagnerend. Deze aandoening ontwikkelt zich tegen de achtergrond van chronische prostatitis en wordt geassocieerd met een verminderde microcirculatie en bloedcirculatie in de bekkenorganen. Bovendien kan de pathologie zich manifesteren met een lange afwezigheid van geslachtsgemeenschap, omdat dit stagnatie van secreties in de prostaatklier veroorzaakt. Meestal ervaren patiënten met deze vorm van de ziekte erectiestoornissen, problemen met plassen en ongemak in de liesstreek.
• berekenend. De ontwikkeling van deze vorm van prostatitis draagt bij aan het verschijnen van stenen (stenen) in de weefsels van de prostaatklier. In de regel komt de ziekte voor bij patiënten ouder dan 55-60 jaar. De oorzaken van de pathologie zijn een onjuiste behandeling van chronische prostatitis of urolithiasis. De kenmerkende symptomen van dergelijke prostatitis bij mannen zijn onder meer verminderde plassen, verzwakking van de erectie en het verschijnen van bloed in de urine.
• Purulent. Een gevaarlijk gevolg van onjuiste behandeling van acute prostatitis kan een etterende vorm van de ziekte zijn. In dit geval ontwikkelt zich een acuut pijnsyndroom, dat het hele gebied van het perineum en de lies beïnvloedt. Een man heeft een sterke temperatuurstijging, ernstige problemen met plassen en de aanwezigheid van etterende insluitsels in de urine. Purulente prostatitis wordt als de gevaarlijkste beschouwd, omdat het, indien onbehandeld, een abces kan veroorzaken en tot de dood kan leiden.

Diagnose van prostatitis

De diagnose van de ziekte wordt uitgevoerd door een uroloog - het is de moeite waard om een afspraak met hem te maken wanneer kenmerkende symptomen optreden. Tijdens het eerste consult verzamelt de specialist de anamnese van de patiënt, vraagt naar bestaande klachten en doet een rectaal onderzoek van de prostaatklier. Daarna worden een aantal aanvullende onderzoeken voorgeschreven, die nodig zijn om het bestaande type prostatitis te diagnosticeren en een competente behandeling voor te schrijven.

Het onderzoek omvat:

• Echografie (TRUS) van de bekkenorganen.
• Klinische bloedtest.
• Algemene urineanalyse.
• Microscopische analyse van prostaatsecretie.
• Een uitstrijkje van de urethra en een bacterieel zaaien van het geheim voor de aanwezigheid van seksueel overdraagbare infecties.

Indien nodig kan de patiënt worden doorverwezen voor aanvullend onderzoek: spermogram, CT (of MRI) van de bekkenorganen.

Belangrijk!

De informatie in dit artikel mag niet worden gebruikt voor zelfdiagnose of zelfbehandeling. Voor de juiste diagnose en behandeling dient u altijd een arts te raadplegen.

Behandelingsmethoden

Het ontbreken van een goede behandeling van prostatitis kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen. Vaak worden patiënten gediagnosticeerd met complicaties zoals cystitis, vesiculitis, pyelonefritis, onvruchtbaarheid en erectiestoornissen. Daarom is de juiste therapiekeuze enorm belangrijk.

De behandeling van een ontsteking van de prostaat omvat in de regel een integrale aanpak, inclusief medicatie en ondersteunende zorg. In moeilijke gevallen ondergaat de patiënt een operatie.

Als onderdeel van medicamenteuze therapie worden antibiotica voorgeschreven om het ontstekingsproces te stoppen. Als de ziekte een infectieus-bacterieel karakter heeft, wordt bovendien een antibacteriële behandeling uitgevoerd.

Als onderdeel van medicamenteuze therapie worden ook medicijnen gebruikt om bestaande symptomen te elimineren. Het kan zijn:

• Pijnstillers.
• Krampstillers en spierverslappers.
• Diuretica.
• Steroïdeloze ontstekingsremmers.
• Medicijnen om de prostaatfunctie te normaliseren.
• Voorbereidingen voor het herstellen van de erectie.

Het is verplicht om een aantal aanbevelingen op te volgen:

• Voldoende water drinken gedurende de dag (1, 5-2 liter).
• Dieet, uitsluiting van het dieet van pittig, vet en zout voedsel.
• Uitsluiting van alcohol.

Soms worden medicinale kruidenpreparaten gebruikt om ontstekingen te verlichten, die een bacteriedodend effect hebben. De inname van infusies en afkooksels is echter alleen toegestaan in overleg met de uroloog. Onthoud dat folkremedies geen wondermiddel voor de ziekte zijn en alleen helpen bij de symptomen, maar de oorzaak niet wegnemen.

Een belangrijk onderdeel van de behandeling is prostaatmassage. Het wordt uitgevoerd bij afwezigheid van contra-indicaties. De essentie van deze procedure is om het opgehoopte ontstekingsgeheim uit het lichaam te verwijderen. Hierdoor is het mogelijk om de bloedcirculatie van weefsels te verbeteren, congestie te elimineren, lokale immuniteit te stimuleren en de doorgankelijkheid van de secretoire kanalen te herstellen.

Een andere populaire manier is om fysiotherapie te gebruiken. In de 21e eeuw is het moeilijk om een hoogwaardige moderne behandeling van chronische prostatitis voor te stellen zonder het gebruik van complexe fysiotherapie. Met zijn hulp is het mogelijk om de bloedcirculatie in de bekkenorganen te herstellen, het effect van medicijnen te versterken en congestie te elimineren. Als onderdeel van de therapie worden ultrasone, laser-, thermische of elektromagnetische effecten gebruikt.

Met een lang verloop van het ontstekingsproces en een afname van de immuniteit, wordt de patiënt immunotherapie voorgeschreven. Het omvat het nemen van immunomodulatoren en multivitaminecomplexen die gericht zijn op het verbeteren van de beschermende functies van het lichaam en het algemeen welzijn.

Soms levert een conservatief behandelingsregime voor prostatitis niet de gewenste resultaten op, dus moet de patiënt geopereerd worden.

Natuurlijk vereist een operatie een lang herstel en veroorzaakt vaak een aantal complicaties, waaronder onvruchtbaarheid. Daarom wordt het niet uitgevoerd bij jonge mannen in de vruchtbare leeftijd.

Symptomen en behandeling van acute prostatitis

Acute prostatitis wordt gekenmerkt door een snel begin en ontwikkeling. Het is vermeldenswaard dat het vrij zelden voorkomt - in ongeveer 5% van de gevallen.

Het ontstekingsproces in de prostaatklier ontwikkelt zich geleidelijk, dus verschillende stadia van de acute vorm kunnen worden onderscheiden:

• catarrale. Het ontstekingsproces beïnvloedt individuele lobben van het orgel, beïnvloedt de structuur van de slijmvliezen en de submucosale laag. Als gevolg hiervan verschijnt congestie in de follikels van de klier.
• folliculair. Focale ettering van de aangetaste lobben treedt op.
• parenchym. Er is een meervoudige laesie van het orgaan, bijna alle weefsels zijn betrokken bij het ontstekingsproces. Er wordt een abces gevormd, dat kan openen met het vrijkomen van etterende inhoud in de blaas, urethra of rectum.

Onder de symptomen van acute prostatitis: intense pijn, koorts, koude rillingen, overvloedig zweten, zwakte. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door verschillende micro-organismen. De meest voorkomende oorzaak is Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Enterobacter.

Behandeling van pathologie moet onmiddellijk worden gestart nadat de eerste symptomen verschijnen. In dergelijke gevallen is het in de regel mogelijk om complicaties en gevolgen voor de gezondheid te voorkomen. De patiënt krijgt een combinatie van antibiotica die effectief is tegen de bestaande ziekteverwekker. In dit geval wordt het effect van de therapie na 2-3 dagen waargenomen. Bij een man verdwijnen bijna alle symptomen, het proces van urineren normaliseert en tekenen van infectie verdwijnen.

Bij afwezigheid van de noodzakelijke therapie kunnen zich urinewegobstructie en abces ontwikkelen. Dergelijke aandoeningen vereisen een dringende ziekenhuisopname en vaak chirurgische ingrepen.

Symptomen en behandeling van chronische prostatitis

De chronische vorm van de ziekte wordt gekenmerkt door een trage ontwikkeling. Symptomen zijn intermitterend of afwezig, daarom negeren veel mannen hun aanwezigheid jarenlang en zoeken ze geen medische hulp.

Tegelijkertijd merken patiënten aan het begin van de ontwikkeling van pathologie een toename van seksueel verlangen en spontane erecties op. Tegelijkertijd verschijnen dergelijke tekenen van chronische prostatitis echter als een vermindering van de duur van geslachtsgemeenschap en pijnlijke ejaculatie. Naarmate de ziekte vordert, worden de symptomen minder uitgesproken, maar neemt de verslechtering van het welzijn toe. Velen klagen over het ontbreken van een erectie in de ochtend, een verminderd libido en meer zweten in de lies.

Tijdens een exacerbatie van prostatitis bij een man is er pijn in het genitale gebied, verminderd urineren en koorts. Andere symptomen van pathologie kunnen echter afwezig zijn, wat de diagnose vaak bemoeilijkt.

Een nauwkeurige diagnose vereist een uitgebreid onderzoek, waaronder een anamnese, een rectaal onderzoek van de prostaatklier en een reeks laboratoriumtests. In sommige gevallen worden aanvullende instrumentele methoden gebruikt.

Behandeling van chronische prostatitis in de chronische vorm duurt 3-4 weken tot 6-12 maanden. Van het allergrootste belang is de eliminatie van de oorzaken van het ontstekingsproces in de prostaatklier. Anders is het niet mogelijk om de terugkerende aard van de pathologie uit te sluiten.

Preventieve maatregelen

Voor de preventie van prostatitis bij mannen worden leefstijlcorrectie en het afwijzen van slechte gewoonten aanbevolen. Dit komt door het feit dat met behoud van de factoren die bevorderlijk zijn voor de ontwikkeling van de ziekte, herhaling ervan mogelijk is. Een sleutelrol bij preventie wordt gespeeld door goede voeding, goede slaap en lichamelijke activiteit, regelmatig seksleven.

Bovendien adviseren urologen om de volgende aanbevelingen te volgen om geen ontsteking van de prostaatklier tegen te komen:

• Vermijd onderkoeling.
• Neem bij zittend werk regelmatig korte pauzes en een lichte training.
• Neem beweging en wandelen op in je routine.
• Normaliseer de voeding en verwijder constipatie (het is beter om een specialist te raadplegen over het probleem).
• Heb regelmatig seksleven met een vaste partner.
• Na de leeftijd van 40 jaar, jaarlijks preventief onderzoek door een uroloog.

En natuurlijk is het de moeite waard eraan te denken dat als er tekenen van prostatitis optreden, u onmiddellijk een arts moet raadplegen. Dit is de enige manier om gevaarlijke gevolgen voor de gezondheid te voorkomen.